فرزندانی که از ازدواج  موقت متولد می‌شوند مانند فرزندان ازدواج دائم هستند یعنی شرعاً و قانوناً فرزند این پدر و مادر محسوب می‌شود و نفقه‌اش بر پدر واجب است و از پدر و مادر هم ارث می‌برند. بنابراین در قانون جدید حمایت خانواده مصوب 1/12/91 که از تاریخ 22/1/92 لازم‌الاجرا شد، تمهیداتی در راستای حمایت از زنان و فرزندان ازدواج موقت در نظر گرفته  شده که در ماده 21 قانون جدید حمایت خانواده آمده است: «نظام حقوقی جمهوری اسلامی ‌ایران در جهت محوریت و استواری روابط خانوادگی، نکاح دائم را که مبنای تشکیل خانواده است، مورد حمایت قرار می‌دهد. نکاح موقت نیز تابع موازین شرعی و مقررات قانون مدنی است و ثبت آن در موارد زیر الزامی ‌است:

1.باردارشدن زوجه؛  2.توافق طرفین؛  3.شرط ضمن عقد.» اگر ازدواج موقت ثبت نشود و زن در این مدت باردار شود و در عین حال مرد حاضر به ثبت ازدواج نشود، زن با مراجعه به دادگاه می‌تواند درخواست اثبات زوجیت کند و دادگاه بر اساس قوانین موجود، این کار را انجام می‌دهد. یکی از این قوانین، ماده 1158 قانون مدنی است که بر اساس آن، طفل متولد در زمان زوجیت متعلق به شوهر است؛ مشروط بر اینکه از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد کمتر از6 ماه و بیشتر از 10 ماه نگذشته باشد.